Telefon genggam atau telefon bimbit?

Istilah mana satu yang betul sebenarnya? Dalam Kamus Dewan Edisi Keempat, hanya wujud istilah telefon bimbit = telefon selular. Jadi, rasanya istilah telefon genggam wujud daripada terjemahan terus perkataan 'hand phone' ke dalam bahasa melayu. Hehehe.. mimpi apa saya bercakap tentang bahasa pulak hari ni? :) Hmm saje je, bukan apa... teringat, kali pertama saya gunakan telefon bimbit. Saya mula terjebak, kalau tak silap tahun 2001. Telefon bimbit pertama saya dihadiahkan oleh Faridah, jenama D2 Vodafone. Dalam kalangan rakan-rakan satu batch, saya orang terakhir yang menggunakan telefon bimbit! :). Puas kena racun kawan-kawan, tapi saya selesa dengan telefon talian tetap je, sampailah Faridah hadiahkan telefon tu. Itupun telefon tu lebih banyak duduk di rumah berbanding ikut saya berjalan :p.

Lepas D2, saya beralih kepada Nokia. Nokia 3210 menemani saya dari tahun 2004 hingga tahun 2008. Nokia tu pun milik Izzad yang dibeli pada tahun 2000. Saya paling sayang Nokia 3210.. cuma beratnya tu yang tak tahan... :). Selepas Nokia 3210, ada 3 telefon lain yang saya gunakan, masih setia dengan Nokia. 2 menemui ajal di tangan anak-anak, satu lagi masih elok. Berganti lagi sebab Izzad minta saya tukar guna telefon Nokia 6300 pulak. "Telefon yang lama tu takde kamera, susah nak tengok gambar anak-anak kalau abang out station". Jadi saya pun bertukar ke telefon berkamera penghujung 2010. Tak sampai 6 bulan guna telefon tu, LCD pulak retak. Anak-anak yang kecil ni herolah katakan, semua benda dicampak dan dibalingnya. Saya beralih pula ke Nokia C5 yang baru Izzad beli tak sampai 2 bulan. Macam separuh hati je member masa nak tukar hak milik.. ;). C5 jadi rezeki saya sebab Serimax sponsor dan 'paksa' dia guna Blackberry - mudah untuk check e-mail kalau dia out station.

Saya bukanlah 'gadjet freak' dan saya tak perlu sentiasa boleh dihubungi. Jadi, saya masih boleh hidup tanpa telefon bimbit. Saya tetap saya yang simple-mimple. Buktinya, bertahun-tahun di Jerman, saya kekal saya yang dulu juga. Jati diri saya tak pernah berubah. Cara hidup, mentaliti masyarakat sana, sedikit sebanyak mungkin mempengaruhi hidup saya kini, tapi melayu saya tak ada slanga Jerman. Teringat komen jiran sebelah rumah mak. "Nko belajo jauh-jauh sampai luo negeri, tapi bila balik kampung tak kekok buat keje-keje luo, menebas, menyangkul". Errrr... saya cuma jawab. "Saya tetap saya Kak Som, belajar tinggi bukan bermakna saya tak boleh buat kerja-kerja macam ni dah". Mungkinlah bagi sesetengah orang, bila dah belajar tinggi, dah pergi oversea.., mereka tak pandang kerja-kerja remeh di kampung. Tapi bukan saya ye.

Yang ketara perubahan saya... Jerman mengubah saya dari minah bunga-bunga kepada seorang wanita simple yang lemas dengan bunga-bunga style English and Co.... Dulu, suatu masa dahulu..., memang saya suka bunga-bunga macam tu.... hahahahaha. Kawan-kawan masa kat Poly pun masih 'mentrademarkkan' saya dengan "Zubaidah yang lemah-lembut, gemalai, lady like tu". Hahahahaha.... lembut? lady like? Eeeiii meremang bulu roma... :D